φροντιστής

ο, ΝΜΑ, θηλ. φροντίστρια ΜΑ [φροντίζω]

αυτός που φροντίζει, που επιμελείται κάποιον ή κάτι («φροντιστὴς τοῦ ἱεροῦ», επιγρ.)

νεοελλ.

1. (σχετικά με πρόσ.) προστάτης

2. διευθυντής ή καθηγητής φροντιστηρίου

3. υπάλληλος που είναι υπεύθυνος για την προμήθεια και την φύλαξη τών ειδών που απαιτούνται για θεατρική παράσταση ή για το γύρισμα κινηματογραφικής ταινίας

4. ναυτ. α) παλαιότερη ονομασία οικονομικού αξιωματικού τού πολεμικού ναυτικού

β) αξιωματικός τού εμπορικού ναυτικού επιφορτισμένος με την τροφοδοσία τού πληρώματος και τών επιβατών τού πλοίου, κν. τροφοδότης

5. (αεροπ.) μέλος τού πληρώματος αεροπλάνου, που έχει ως μέλημά του τον εφοδιασμό τού σκάφους με τα απαραίτητα τρόφιμα και άλλα είδη τα οποία προσφέρονται στους επιβάτες κατά τις πτήσεις μεγάλης διάρκειας

μσν.-αρχ.

1. δικαστικός κλητήρας

2. οικονόμος

3. επίτροπος

αρχ.

τίτλος αξιωματούχου φατρίας.